Tips voor een vakantie bij de Mont-Ventoux
Naar de Mont-Ventoux met de auto
Het is vandaag vrijdag en we zitten al een week in Frankrijk. Vandaag rijden we met de auto naar de Mont-Ventoux.
(red) Zie ook dit mooie en bijzondere reisboek over de Mont Ventoux en omstreken (2024)
Een week waarin we veel hebben gezien. Ook een week waarin we mooi weer hebben gehad, behoudens dan een ochtend regen in Lyon. Ons verblijf in La Fleur Bleue zit er op. We hebben er een heerlijke tijd gehad. Letterlijk en figuurlijk want de table d’hôte van David en Fiejette Worm is voortreffelijk en hun accommodatie is een prima uitvalsbasis voor mooie ontdekkingen in de Vaucluse. De ligging tussen Vaison-la-Romaine en Malaucène is gunstig, vooral als je van plan bent, zoals wij, om naar de Mont Ventoux te gaan.
Deze witte puist die zo dominant tegen de omgeving afsteekt zullen wij vandaag tegen komen. Vanmorgen vertrekken we namelijk naar Menton in het uiterste zuidoostelijke puntje van Frankrijk, waar het startpunt ligt voor het doel van deze reis: de Route des Grandes Alpes. Een paar jaar geleden wilden wij deze berg ook al eens over toen wij vanuit Sault richting het noorden wilden. Een zondagse autorally gooide toen echter roet in het eten. Omdat het nu een doordeweekse dag was lag dit gevaar nu niet op de loer.
Na de Mont-Ventoux was het plan om dwars door de Vaucluse en de Provençe naar Menton te rijden. Het zal rond de 300 kilometer zijn en rekening houdende met een gemiddelde snelheid van 60 km per uur zou de rijtijd rond de 5 uur liggen. Dat zou inhouden dat als we rond half tien zouden vertrekken we ruimschoots de tijd onderweg zullen hebben om te genieten van de omgeving. Eind van de middag wilden we in Menton zijn, waar we voor 1 nacht een hotel hebben gereserveerd, om dan de volgende dag te starten met de Route des Grandes Alpes.
Na het uitgebreide ontbijt bij La Fleur Bleue laden we op ons gemak de auto in en vertrekken richting Malauçène via de D938. Na een kilometer of 5 komen we in dit plaatsje aan en volgen de bordjes richting de Mont-Ventoux.
Tour de France bij de Mont Ventoux
De berg is favoriet bij vele fietsers en een beetje wielrenner wil ooit deze berg bedwongen hebben. In de Tour de France heeft de Mont-Ventoux een heroïsche rol die vooral ontstaan is door de historie. Deze begint in 1951 met de etappe Montpellier – Avignon. Deze etappe werd gewonnen door de Bretonse tourlegende Louison Bobet die 2 jaar later voor het eerst de Tour zou winnen. De eerste renner die de top van de berg bereikte was Lucien Lazarides die samen met het peleton de berg van de noordkant bedwong.
In totaal werd de Mont-Ventoux tot 2005 13 keer in een etappe van de Tour de France opgenomen. 7 keer waren er aankomsten op de top en 6 keer werd er na de beklimming ook weer afgedaald. Bekende namen die een etappe op de top van de berg op hun naam brachten zijn onder andere Raymond Poulidor, Lucien van Impe, Bernard Thévenet, Richard Virenque en Marco Pantani. Deze laatste, helaas te vroeg overleden Italiaanse wielrenner, reed op 13 juli 2000 samen met Lance Armstrong de 21,5 kilometer naar de top en wist na een zware strijd Armstrong te verslaan.
Deze gedenkwaardige etappe vond plaats op de dag dat het precies 33 jaar geleden was dat de Engelse wielrenner Tommy Simpson de dood vond op de Mont-Ventoux. Het was op de dag dat Jan Janssen de etappe van Marseille naar Carpentras won.
Deze 13e juli 1967 was een zeer warme dag en 1,3 kilometer voor de top viel Simpson van de fiets. Hij werd weer in het zadel geholpen maar iets verder viel Simpson weer en raakte bewusteloos. Deze beelden staan bij menigeen in het geheugen gegrift want deze werden uitgebreid in zwart-wit op de televisie getoond. Tijdens de helikoptervlucht naar het ziekenhuis in Avignon overleed de Engelse wielrenner. De combinatie van de hitte en stimulerende middelen had zijn vernietigende werking gedaan. Op de plek waar dit drama plaatsvond staat nu een monument ter herinnering aan deze indrukwekkende gebeurtenis. Het is de belangrijkste reden waarom Ruud deze berg van dichtbij wil zien.
De beklimming van de Mont-Ventoux
Vanuit Malaucène volgen we de bordjes Mont-Ventoux en beginnen op de D974 de 21 kilometer lange beklimming. Overigens kun je vanuit Malaucène ook prachtige wandelingen maken op de beboste hellingen van de Mont Serein en vervolgens naar de Mont-Ventoux. In de zomermaanden kun je zelfs onder begeleiding ‘s-nachts een wandeling naar de top maken. Dit vindt in juli en augustus altijd op vrijdagavond plaats. Het wordt georganiseerd door het Office du Tourisme, waar je je ook kunt aanmelden. De ervaring is onvergetelijk want bij een heldere nacht kun je zelfs de vuurtorens langs de Middellandse zee zien.
Malaucène is trouwens een dorpje met een middeleeuwse historie die op sommige plaatsen nog is terug te vinden in de resten van de versterkte ommuringen zoals de Porte de Roux en de Porte de Doubeyran. In de smalle straatje kom je nog enkele middeleeuwse huizen tegen en de Église Saint-Michel-et-Pierre is in de 16e eeuw in opdracht van Paus Clemens V gebouwd. Het is een versterkte kerk. Elke woensdag wordt er op de Cours des Isnards een gezellige markt gehouden.
Als we het dorp uitrijden om de eerste meters van de beklimming te rijden dan komen we langs de Notre Dame du Groseau. De plek is historisch want Paus Clemens V had op deze plaats zijn zomerverblijf, waar nu nog 2 kapellen van over zijn. Deze kapel is vernoemd naar de Keltische god van de bronnen en dat is niet zo verwonderlijk want in de directe omgeving zijn de bronnen van de Groseau waar het water uit de kalkhoudende bodem omhoog komt met een constante temperatuur van 10 graden. De Romeinen gebruikten het water van deze bron en brachten het via een aquaduct richting Vaison-la-Romaine.
De D974 slingert hier de Mont Serein op en maakt een scherpe bocht naar rechts en de weg klimt hier al behoorlijk door het bos met beukenbomen en lariks. Het is nog rustig, een enkele fietser komt met duizelingwekkende snelheid naar beneden. Het zijn de vroege vogels die de Mont Ventoux vanuit Bedoin hebben beklommen en de top inmiddels achter zich hebben liggen.
De echte waaghalzen schijnen hier snelheden van wel 80 tot zelfs 100km per uur te halen. Het is dus goed opletten in de bochten als je met de auto of motor omhoog rijdt! Het stijgingspercentage van de berg gaat tot maximaal 11,6%. Op 1,6 kilometer voor de top bedraagt dit 9,3%. We zijn dan inmiddels de Mont-Serein gepasseerd. In de winter is het een skioord met liften en een aantal chalets. Er ligt ook een grote schaapskooi, de Bergerie de l’Avocat.
Het stuk tussen de Mont-Serein en de top van de Mont-Ventoux is kaal. Het is het zoveel besproken “maanlandschap” die de berg zo magisch maakt. Het is bewolkt geworden en dat is wel jammer, aan de andere kant geeft het de “Mont” iets extra grilligs. Voor het uitzicht is het niet bevorderlijk.
Top van de Mont-Ventoux
Wij kunnen inmiddels het observatorium op de top duidelijk zien en het vormt voor de fietsers een mooi mikpunt. Even later komen we bij de top die in veel boeken nog steeds op een hoogte van 1909 meter staat, maar in werkelijkheid 3 meter hoger is. Dit is dan ook op het bord van Le Mt Ventoux aangepast in 1912 meter. De hoogte meter van onze gps in de auto geeft inderdaad ook 1912 meter aan dus het zal wel kloppen. We parkeren de auto voor het observatorium en stappen uit. Het is hier boven behoorlijk koud. Marian staat te bibberen op haar benen en trekt snel een warm jack aan. Het is nu een uur of 10 en door de laaghangende bewolking is het zicht helaas beperkt. Desondanks hebben we een apart gevoel op deze plek.
De historische achtergrond van de Tour schiet door ons hoofd en wij weten dat wij in de afdaling richting Sault het monument van Tommie Simpson zullen tegen komen. Bij helder weer heb je hier een uitzicht tot aan de Mont-Blanc en ‘s-nachts kun je de vuurtorens van Marseille en zelfs Sète zien. Ons uitzicht beperkt zich nu helaas tot de kale hellingen, hoewel we in de verte wel de hoogvlakte van de Vaucluse kunnen zien waar onder meer Sault ligt, maar ook de schitterende Gorges de la Nesque.
Het gebied van de Mont – Ventoux en de omgeving is overigens in 1994 door de Unesco tot een beschermd gebied verklaard. De Réserve de Biosphère de Mont-Ventoux omvat een uitgestrekt gebied dat op een paneel in kaart is gebracht. Het landschap is hier zeer gevarieerd en bevat een ongekende variatie aan planten en struiken. In de zomermaanden bloeien er duizenden planten waarvan sommige zeer zeldzame en met een beetje geluk kom je er het grote edelhert tegen of misschien wel de slangenarend. Kortom de berg en de Gorges de laNesque zijn een uniek gebied om in te vertoeven en prachtige wandelingen of fietstochten te maken.
De afdaling naar Sault
Als we besluiten om verder te gaan stoppen we na 1300 meter bij het monument van Tommy Simpson. Als we de auto aan de kant van de weg hebben geparkeerd en uitstappen komt er net een wielrenner omhoog die in zijn beklimming bij het monument stopt en afstapt. Wij zijn met hem alleen en het zorgt voor een extra indrukwekkend beeld waarin de herinnering aan de legendarische Engelse wielrenner door ons hoofd schiet. De wielrenner die in zijn moeilijke beklimming afstapt voor een moment van bezinning op de plek waar Tommie Simpson smeekte om weer op de fiets te worden gehesen om de achtervolging op Jan Janssen te hervatten. Een achtervolging die hij op 13 juli 1967 op deze berg definitief moest staken…
Op de één of andere manier doet deze plek iets met ons. Het is voor wielrenners een waar bedevaartsoord geworden. Menigeen laat een aandenken achter, van een gebroken frame tot een lekke binnenband. Het monument is overigens opgericht door de 2 dochters van Simpson. Als Ruud het gedenkplaatje op de steen leest van de 2 meisjes is het lastig om de ogen droog te houden. Na een minuutje of tien gaan we verder en daalt de weg het bos in dat bij veel fietsers zo berucht is als ze de beklimming vanuit Bedoin maken. De weg daalt hier ruim 1600 meter over een afstand van 22 kilometer tot in Bedoin. We passeren de Col de Tempêtes als je hier stopt heb je een mooi uitzicht op het dal van de Thoulourenc.
In deze omgeving kom je verschillende schaapskooien tegen, waarvan de Jas de Pèlerins een bekende plek bij wandelaars is. Op een gegeven moment komen we bij Chalet Reynard, een prima vertrekpunt voor allerlei wandelingen of tochten met de mountainbike. Hier zitten we al op 1440 meter en moet je richting Bedoin rechtdoor het bos, de D974 blijven volgen. Omdat wij richting Sault moeten, gaan wij hier bij de splitsing linksaf de D164 op. Dit is ook het punt waar we jaren geleden richting Bedoin werden gestuurd omdat er bij de top van de Mont – Ventoux een autorally werd gehouden. Na 20 kilometer slingeren en dalen komen we in Sault aan.
De plaats ligt op een heuvel en ligt in het land van de lavendel. Sault is een leuk dorp met een meer dan gezellige markt op woensdagochtend. En je kunt er op een terrasje onder de bomen heerlijk de lunch gebruiken of iets anders natuurlijk. Als je van noga houdt dan moet je zeker in Sault stoppen want bij de Confisserie André Boyer aan de Rue Portes-des-Aires koop je de lekkerste noga van de streek. De honing van de lavendel geeft deze noga een bijzonder zachte smaak die al meer dan 100 jaar onveranderd is gebleven en door de familie Boyer wordt gemaakt.
We stoppen nu niet maar gaan in het centrum naar de D950 richting Saint-Trinit, een klein dorpje op de grens van de Vaucluse en de Alpes-de-Haute-Provençe. Als je hier in juli bent (en niet zo als wij in juni) dan rijdt je hier door een lappendeken van paarse lavendelvelden waar je ook prachtig kunt wandelen. Na een kilometer of 30 komen we bij het dorpje Revest-du-Bion dat op een hoogte van 930 meter ligt.
Lees hier het vervolg van onze reis richting Menton
Tips voor vakanties en accommodaties bij de Mont-Ventoux
Tip: uitgebreide informatie over vakantie in de Provence en de Côte d’Azur en hier vind je de andere regio’s van Frankrijk
Zie ook:
- De Mont-Ventoux, een berg met een eigen website
- Office du Tourisme Bedoin
- Réserve de Biosphère de Mont-Ventoux, door de Unesco in 1994 tot beschermd natuurgebied verklaard
- Het Pays de Sault, een prima plek voor een ontdekkingstocht door de regio
- Mooie tochten door het land van de lavendel, Les Routes de la Lavende
