Vaucluse – Dentelles de Montmirail

Wij verbleven een paar dagen in de omgeving van de Mont-Ventoux, toen wij op weg waren naar Menton voor het begin van een reis van 3 weken langs de Route des Grandes Alpes. Ons verblijf was La Fleur Bleue in Crestet, een klein dorpje aan de rand van de mooie Dentelles de Montmirail.

Onze plannen voor deze dag waren nogal omvangrijk. We wilden namelijk naar Orange en dan tevens van de gelegenheid gebruik maken om een paar mooie dorpen en plaatsen te bezoeken die rond de Dentelles-de-Montmirail liggen.

Dit is een bergmassief dat grofweg tussen de Mont-Ventoux en Orange ligt. De naam is ontstaan omdat het gebergte door erosie het kalkhoudende gesteente zodanig vormde dat het een kartelige vorm heeft gekregen, vandaar dus dentelles (kanten).

De kalkhoudende stenen  bergkam steekt soms als een zilveren schittering tegen de blauwe lucht af. In het centrum ligt bos en op de hellingen zul je vooral wijngaarden tegenkomen van de Côte-du-Rhône. Maar je zult ook olijfbomen zien. Het is een gebied waar je prima wandelingen kunt maken.

Wandelen

Het GR4-voetpad doorkruist het gebied maar er zijn nog veel meer mogelijkheden voor mooie wandelingen. Je moet er wel rekening mee houden dat in het hoogseizoen de temperatuur in het gebied behoorlijk kan oplopen. De hoogste toppen zijn de Rocher du Turc (627 m) en de Crête de Saint-Amand (734 m), die je ook via een voetpad kunt bereiken en van een fantastisch uitzicht kunt genieten.

In de warmte zijn het geen makkelijke ondernemingen dus voldoende water meenemen is een must. Misschien dat je dan beter een wandeling aan de noordkant van het massief kunt ondernemen want dat ligt dan in de schaduw. In de dorpjes rond de Dentelles starten talloze wandelingen die variëren van een paar kilometer en makkelijk tot lang en lastig.

Rond half tien vertrekken we met de auto richting Vaison-la-Romaine, waar we op de rotonde linksaf gaan richting Séguret.

Je rijdt hier over de D977 in het dal van de Ouvèze met links de Dentelles de Montmirail en rechts de rivier. Links zien we een smalle weg het bos omhoog gaan met een bordje Séguret, wij kiezen dit niet en blijven de D977 volgen tot we bij een kruising komen waar je rechts de rivier over kunt naar Roaix en links via de D88 naar Séguret.

De weg gaat steil omhoog en eindigt bij een grote parkeerplaats waar wij de auto achterlaten en te voet naar het dorp gaan.

Séguret betekent vrij vertaald veilige plaats. Daar kunnen wij ons iets bij voorstellen want het ligt mooi op een heuvel. Je komt langs deze kant binnen via een poort (Porte de la Bise) en als je daar doorheen bent kom je in een andere wereld terecht.

Provençaals

De smalle straatjes zijn bestraat met rivierkeitjes en makkelijke schoenen zijn dus hier een groot voordeel. Het is een goed bewaard Provençaals plaatsje, waarvan wij ons kunnen voorstellen dat je er in het hoogseizoen niet als enige zult zijn. Wij waren er begin juni rond 10 uur wel alleen en dat bood Ruud weer de kans om mooie foto’s te maken  zoals het er in de middeleeuwen moet hebben bijgelegen. (alle foto’s staan op Frankrijk Binnendoor)

Je moet hier echt even op je gemak door alle smalle straatjes en via trapjes het dorp verkennen. Als je dan bij de Portail Neuf komt heb je een prachtig uitzicht op de omgeving en zie in je in de verte het volgende dorpje Sablet op een heuvel liggen. De klokkentoren steekt er in het midden fier bovenuit. Je hebt hier ook een mooi uitzicht over de uitgestrekte vlakte die de uitlopers zijn van het Rhônedal en waar de Mistral zo fors doorheen kan waaien.

Wijn

De muren langs de smalle straatjes van Séguret worden soms door een boog, begroeid met klimop of wijnranken, met elkaar verbonden. In het centrum ligt een mooie fontein uit de 15e eeuw: Fontaine des Mascarons. Het dorp werd ooit gebouwd aan de voet van een feodaal kasteel waarvan de vestingtoren nog boven het dorp uitsteekt.

Naast al dit moois heeft Séguret nog iets bijzonders. Men produceert hier op de ca 800 hectare wijngaarden de appellation contrôlée Côtes du Rhône Séguret. De wijngaarden wisselden tot de 12e eeuw regelmatig van eigenaar tot het moment dat de vingerons het recht in eigen hand namen en hun eigen appellation uitvaardigden.

Je kunt op diverse plekken in de omgeving deze côte du Rhône proeven.

Lees hier het vervolg van dit verhaal